آشنایی با منقار شاخیان :


             

منقارشاخیان (Bucerotidae) خانواده‌ای از پرنده‌ها است که در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری آفریقا و آسیا زندگی می‌کنند.

ویژگی آن‌ها منقار بلند و خمیده به پایین آن‌ها است که گاه کلاهکی کاکل‌مانند نیز بر روی منقار خود دارند. کلیه این پرندگان نیز دارای دو لَخته است.

منقارشاخیان تنها پرندگانی هستند که دو مهره نخست گردنشان در هم جوش خورده و یکی شده‌است. این امر احتمالاً برای ایجاد پایه‌ای قوی‌تر برای حمل منقار سنگین بوده‌است.

این پرندگان تک‌همسر هستند و در شکاف درختان یا سنگ‌ها لانه می‌سازند.

شماری از گونه‌های منقارشاخیان به‌ویژه گونه‌های جزیره‌ای و کم‌گستره امروزه در خطر انقراض قرار دارند.

شناخت برخی گونه های منقار شاخیان:

                               منقارشاخی رنگارنگ نوعی پرنده ساکن مناطق حاره ای است.

                

                                                         منقارشاخی سرخ‌منقار

            

پرهای سر و قسمت زیرین بدن این پرنده بیشتر به رنگ سفید است و بالای بدنش خاکستری است. دمی بلند و منقار سرخرنگی دراز و خمیده دارد. هر دو پرندهٔ نر و ماده به یکدیگر شبیهند و تفاوتشان در کوچکتربودن منقار پرندهٔ ماده است.

منقارشاخی سرخ‌منقار از لحاظ جثه پرنده‌ای بزرگ است و طولی ۴۲ سانتیمتری دارد با این حال در مقایسه با دیگر منقارشاخیان یکی از کوچکترین آنها به‌شمار می‌رود. این پرنده حضور خود را با آوای پرسروصدا و توک-توک-توک-توک‌توک‌توک‌مانندش اعلام می‌دارد.

منقارشاخی سرخ‌منقار پرنده‌ای همه‌چیزخوار است و از حشرات، میوه‌جات و دانه‌ها تغذیه می‌کند. این پرنده بیشتر بر روی زمین به خوردن غذایش می‌پردازد.

پرندهٔ ماده بین ۳ تا ۶ تخم سفیدرنگ در سوراخ درختی گذاشته و بر رویشان می‌نشیند.

 این سوراخ سپس با لایه‌ای مرکب از گل، فضولات و پالپ میوه پوشانده شده و تنها روزنهٔ کوچکی در آن باقی گذاشته می‌شود تا پرندهٔ نر از طریق آن بتواند غذای مورد نیز مادر و جوجه‌ها را به آنها منتقل نماید.

 پس از آنکه جوجه‌ها آنقدر بزرگ شدند که فضای لانه برای آنها و مادرشان کوچک شد، پرندهٔ ماده این دیواره را شکسته و خارج شده و دوباره آنرا می‌سازد. سپس هر دو پرندهٔ نر و ماده به تغذیهٔ جوجه‌ها می‌پردازند.

                                                    منقارشاخی زردمنقار جنوبی

                  

این پرنده دارای جثه‌ای متوسط و طولی بین ۴۸ تا ۶۰ سانتی‌متر می‌باشد. مشخصهٔ آن منقار بزرگ زردرنگ و خمیده‌ای است که کلاهکی بر روی آن وجود دارد (این کلاهک در منقار پرندگان ماده تقلیل یافته است).

رنگ پوست اطراف چشم‌هاو گونهٔ پرنده صورتی‌رنگ است و این درحالی است که دیگر پرندهٔ وابسته به این گونه یعنی منقارشاخی زردمنقار شمالی پوستی سیاهرنگ در اطراف چشمانش دارد.

 پرهای ناحیهٔ شکم سفید، گردن خاکستری و پشت سیاهرنگ همراه با خال‌ها و نوارهای سفید است.

پرندهٔ ماده بین ۳ تا ۴ تخم در لانه گذاشته و به مدت ۲۵ روز روی آنها می‌نشیند تا جوجه‌ها سر از تخم درآورند. این پرندگان جوان پس از ۴۵ روز به بلوغ می‌رسند.

تغذیهٔ منقارشاخی زردمنقار جنوبی عمدتاً بر روی زمین، جایی که به‌دنبال دانه، حشرات کوچک، عنکبوت و عقرب می‌گردد صورت می‌پذیرد. مورچه‌ها و موریانه‌ها غذای محبوب این پرنده را در فصول خشک تشکیل می‌دهند.

---

زایمان عقرب :

                       

سگی که به صورت مادرزاد به گونه ای متولد شده بود که وضعیت فیزیکی اش منجر به نابینایی موقت وی شده بود با کمک جراحی زیبایی کشش پوست، بینایی اش را به دست آورد.
"مولی" سگی از نژاد "شارپای" که به دلیل وجود چین و چروکهای زیاد پوست به شهرت رسید با اختلالی به نام برگشتگی پلک به درون چشم متولد شد، اختلالی که لایه های پوست به چشم
فشار آورده و درد فراوان و نابینایی دائم را در پی دارد.

اما این توله کوچک پس از دو جراحی که به منظور برداشتن پوست های زائد و پیوند زدن آنها به پس سرش انجام گرفت اکنون می تواند به خوبی ببیند.

به گفته ریچارد مارک، جراح "مولی" این حیوان از بدترین نوع این اختلال در عذاب بوده است. وی می گوید با انجام جراحی زیبایی کشش پوست، بخش بزرگی از پوستهای سر این سگ را برداشته و باقیمانده آن را برای جلوگیری از مسدود ساختن دید وی، به پشت سرش بخیه زده است.

به گفته مارک در صورتی که این کار انجام نمی گرفت "مولی" برای همیشه نابینا می شد. مارک می گوید چنین اختلالاتی معمولا به واسطه تولید مثل نادرست در میان سگها به وجود می آید، پدیده ای که به منظور تامین خواست معیارهایی که تنها ظاهر سگها و نه سلامت آنها را مهم می دانند، به وجود آمده است.

معمای مرغ و تخم مرغ حل شد

دیده بان حقوق حیوانات: بر این اساس، غدد داخلی مرغ این ماده را ۲۴ ساعت قبل از تخم گذاشتن ترشح می کند تا پوسته آنرا تشکیل دهد. پژوهشگران معتقدند با توجه به اینکه مرغ تنها دارنده این عنصر است شکی وجود نخواهد داشت که مرغ قبل از تخم مرغ آفریده شده و باید پرونده این سوال قدیمی در اذهان عمومی بسته شود.

پژوهشگران انگلیسی اعلام کردند که به جواب سوال قدیمی که همواره توجهات انسان را به خود جلب کرده، رسیده اند که بر اساس آن می توان ثابت کرد مرغ قبل از تخم مرغ به وجود آمده است.

به گزارش مهر به نقل از راشا تودی، در تحقیقات اخیر پژوهشگران انگلیسی مشخص شد که پوست تخم مرغ حاوی عنصر “اوفوسلیدین ۱۷″ است که تنها در بدن مرغ یافت می شود.

بر این اساس، غدد داخلی مرغ این ماده را ۲۴ ساعت قبل از تخم گذاشتن ترشح می کند تا پوسته آنرا تشکیل دهد. پژوهشگران معتقدند با توجه به اینکه مرغ تنها دارنده این عنصر است شکی وجود نخواهد داشت که مرغ قبل از تخم مرغ آفریده شده و باید پرونده این سوال قدیمی در اذهان عمومی بسته شود.

این در حالی است که برخی پژوهشگران درباره قطعی بودن نتایج پژوهش اخیر در انگلیس پس از اعلام نتایج آن، ابراز تردید کرده اند!

ثبت بهترین تصویر از گربه شنی در جهان، به‌نام ایران

 دیده بان حقوق حیوانات: برای نخستین بار یکی از محیط‌ بانان موفق به ثبت تصویری از گربه شنی در طبیعت شد.

به گفته مدیر پروژه بین‌المللی حفاظت از یوزپلنگ آسیایی، این تصویر در پناهگاه حیات وحش عباس‌آباد نایین که یکی از بااهمیت‌ترین زیستگاه‌های یوز آسیایی است ثبت شده و از آنجا که تا‌کنون هیچ فردی در هیچ نقطه‌ای از جهان موفق به ثبت تصویر گربه شنی در طبیعت با این وضوح نشده، این تصویر از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

به گزارش همشهری آنلاین علیرضا جورابچیان در توضیح این خبر گفت: محمدرضا حلوانی یکی از محیط‌بانان فعال و زحمتکش بیش از یکسال و نیم در پی شناسایی کریدورهای گربه شنی در پناهگاه حیات وحش عباس آباد نایین بود و سرانجام توانست پس از شناسایی کریدورها و لانه گربه شنی، با کمک دوربین‌های تله‌ای (Camera Trap)، تصویری بی‌نظیر از این حیوان تهیه کند.

البته این کار حاصل تلاش جمعی گروهی از کارکنان محیط‌زیست است و شایسته است که از زحمات مهندس اکبری رئیس اداره محیط‌زیست نایین و نیز دست‌اندرکاران پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی هم تقدیر شود زیرا راهنمایی، آموزش و همدلی گروهی سبب شد تا این محیط‌بان بتواند تصویری با این کیفیت از گربه شنی ثبت کند. وی در باره اهمیت این تصویر خاطرنشان کرد: در ایران ۱۰ گونه از گربه‌سانان وجود داشت که در حال حاضر نسل ۲ گونه آن یعنی ببر مازندران و شیر ایرانی منقرض شده، اما ۸ گونه دیگر هنوز در زیستگاه‌های کشور زیست می‌کنند که در این میان گربه شنی از اهمیت بیشتری برخوردار است زیرا زیستگاه‌های این حیوان شکننده و محدود و اطلاعات مربوط به این حیوان بسیار اندک است، به همین دلیل هیچ آمار مستندی از جمعیت این حیوان در دست نیست.

این گزارش می‌افزاید: محمدرضا حلوانی که سال گذشته به‌عنوان یکی از محیط‌بانان برتر انتخاب شده بود اسفندماه گذشته موفق به ثبت تصاویری از یوزپلنگ و گربه شنی در پناهگاه حیات وحش عباس‌آباد نایین شد. به گفته مدیر پروژه یوزپلنگ این تصویر برای مشاوران پروژه یوز به خارج از کشور ارسال شد و همه آنها با دیدن این تصویر، ضمن ابراز شگفتی تاکید کرده‌اند تاکنون در هیچ نقطه‌ای از جهان کسی موفق به ثبت تصویری با این وضوح از گربه شنی در طبیعت نشده است.

 معرفی گربه شنی (به نقل از وب سایت «دوستداران گربه سانان»)

گربه شنی/ Sand cat/ Felis margarita

مشخصات:جثه از گربه خانگی کوچکتر است.سر پهن ،گوش ها بزرگ و پهن و با فاصله به نسبت زیاد از هم قرار دارند. دست و پا کوتاه است.برخلاف سایر گربه ها کف دست ها و پاها موهای بلند قهوه ای یا سیاهی دارند که پینه ها را می پوشاند. مو ها نرم و متراکم ، رنگ مو های پشت ،زرد شنی گاهی با نوار ها و خال های نسبتا تیره ،پایین بدن سفید است. یک نوار گندمگون متمایل به قرمز از گوشه چشم ها به سمت گونه ها مشاهده می شوند. معمولا در قسمت امتهای دم دو تا سه حلقه وجود دارد. انتهای دم نیز اغلب سیاه رنگ است.

اندازه:طول سر و تنه ۴۵ تا ۵۷ سانتی متر،دم ۲۸ تا ۳۸ سانتی متر، ارتفاع ۲۴ تا ۳۰ سانتی متر، وزن ۵/۱ نت ۳ کیلو گرم.

زیستگاه:مناطق استپی و بیابانی . این گربه خود را با مناطق فوق العاده خشک و تپه های شنی تطابق داده است.

پراکندگی:در ایران تاکنون در پارک ملی کویر ،مرنجاب کاشان،منطقه دوشاخ واقع در پارک ملی توران، اطراف دریاچه بختگان ،اطراف نائین،سمنان و پناهگاه حیات وحش نایبندان مشاهده شده است.اطلاعاتی نیز مبنی بر وجود آن در دشت ترکمن صحرا و نواحی شمال و شرق خراسان وجود دارد.

پراکنش جهانی:شمال آفریقا،عربستان تا ترکمنستان.

عادات:شبگرد است. روز ها در یک سوراخ کم عمق به استراحت می پردازد، به صورت انفرادی زندگی می کند. در زیر بوته ها ،شکاف سنگ ها یا سوراخ هایی که در شن زار های حفر می کند، لانه میسازد. حس شنوایی اش بسیار قوی است. مو های بلند کف دست و پا حرکت او را در شنزار های به خوبی امکان پذیر می سازد. از طرف دیگر، این موها به منزله عایقی کف دست و پا را از گرمای کویر محافظت می کنند.

غذا:از پستانداران کوچک به خصوص دو پاها و سایر جوندگان و گاهی از خرگوش ،پرندگان ،خزندگان و حشرات تغذیه می کند. این گربه قادر است در مناطقی که آب وجود ندارد زندگی کند و آب مورد نیاز خود را از بدن طعمه اش تامین نماید.

تولید مثل:جفت گیری در اواسط زمستان صورت میگیرد و احتمالا دو بار در سال تولید مثل می کند. بعد از حدود ۶۳ روز دو تا چهار بچه کور می زاید. چشم های نوزدان بعد از دو هفته باز میشوند،بچه ها حدود شش تا هشت ماه وابسته به مادرند و در نه ماهگی بالغ می شوند. طول عمر در اسارت حدود ۱۳ سال است.

وضیعت فعلی:یکی از جانوران کمیاب ایران است و به سختی می توان آن را مشاهده کرد. در سال های بین ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۶ تعدادی از این گربه در پارک ملی کویر، اطراف سمنان ،نائین و نیز یک مادر به همراه سه بچه در پناهگاه حیات و حش نایبندان مشاهده گردیدند.

دلفین‌ها تا شش روز جسد عزیزانشان را حمل می‌کنند!

دانشمندان با مشاهده یک دلفین مادر غمگین که جسد فاسد شده فرزند خود را در شمال نیوزیلند با خود حمل می‌کرد به این نتیجه رسیده‌اند که دلفین‌ها بیش از آنچه که تا پیش از این تصور می‌شد شبیه انسان‌ها هستند.

به گفته دانشمندان، این حرکت برای دلفین‌ها عجیب نیست ولی برای اولین بار است که توسط انسان‌ها مشاهده می‌شود.

محققان هنوز دلیل اصلی این رفتار را نمی دانند اما گمان می‌کنند که به ساختار گروهی و شیوه‌ای که آنها از هم حمایت می‌کنند ارتباط داشته باشد.

دانشمندان دریافته‌اند که برخی گونه‌های دلفین و وال از نورون‌هایی شبیه نورون‌های مغز انسان که با همدلی و غم در ارتباط است برخوردارند.

به گفته محققان، طبق گزارش‌های ثبت شده دلفین‌ها تا شش روز جسدها را با خود حمل می‌کنند.

سگی با 17 توله نامش را در کتاب گینس ثبت کرد.

 رسانه‌های دولتی آلمان اعلام کردند که یک سگ 17 توله به دنیا آورد و نامش به همراه توله‌هایش در کتاب رکوردهای گینس به ثبت رسید.

«رامونا وگمن» صاحب 32 ساله این سگدر مصاحبه‌ای با رسانه‌های دولتی این کشور، عنوان کرد: این واقعا باور کردنی نبود سگم 17 توله به دنیا آورد!

این توله‌ سگ‌ها با شیر کمکی تغذیه می‌شوند.

مالک اِتانا می گوید:”" به سگم افتخار می کنم و از او بسیار راضی هستم البته نگه داری آنها در خانه تا قبل از پیدا کردن صاحبی مناسب برایشان و تغزیه ی آن ها خیلی دشوار است”".

 Ramona و شوهرش مجبوراند بیشترین وقت خود را به سگ هایشان اختصاص دهند و حالا خانه ی آن ها تقریبا مملو از سگ شده به نحوی که آن ها حتی اتاق نشیمن را هم به خانه ی سگ ها اختصاص داده اند.
اِتانا با این زایمان ۹ پسر و ۸ دختر به دنیا آورد که نام های آن ها به این ترتیب است: Baakir، Banjoku، Belay، Bruk، Bundu، Bayo، Bukekayo، Biton و Bulus و آنهایی که دخترند:Bahati، Binta، Bahya، Bashima، Batouuli، Binki، Bora، Bisa
تمام این نامها افریقایی است چون نژاد اصلی این سگ متعلق به افریقاست. صاحبان این سگ ها تا به حال موفق به فروش فقط چهار تای آن ها به قیمت مناسب شده اند.

 اولین تایگون ایران در باغ وحش مشهد به دنیا آمد.!

سکنه یک روستا در شرق چین از کشف یک لاک پشت دو سر در این منطقه خبر دادند.

رسانه‌های دولتی چین در گزارشی از کشف یک لاک پشت دو سر در منطقه «هفئی » در شرق این کشور خبر دادند 

 موش‌هایی که قربانی می‎شوند!( پاکسازی میدانهای مین)

 سرنوشت بسیاری از حیوانات این است که قربانی جنگهای انسانی شوند، اگر در میدان جنگ و در اثر بمب باران و آتش سوزی از بین نروند، از آنها برای کارهایی استفاده خواهد شد که انجامشان برای انسان بیش از اندازه خطرناک است، مثلا پاکسازی میدانهای مین!

سازمانی غیر دولتی در تانزانیا مرکزی است که از موشها برای این کار استفاده می کند. در واقع موشها برای جستجوی میدانهای مرگبار مین در این سازمان آموزش داده می شوند و تعداد دیگری از این جانداران که از قبل آموزشهای ویژه دیده اند تا کنون توانسته اند منطقه ای بزرگ و وسیع را در موزامبیک از مین پاکسازی کنند.

سازمان APOPO با مشاهده توانایی بویایی بسیار قوی و تحریک پذیری بالای موشهای کیسه دار آفریقایی در برابر پاداش غذا، پروژه آموزش این موشها را برای اولین بار در جهان و در یکی از شهرهای تانزانیا راه اندازی و آغاز کرده است.

پس از اینکه موشها این رفتار را آموختند، آموزش تشخیص رایحه تی ان تی از دیگر رایحه ها آغاز می شود. زمانی که این مرحله نیز با موفقیت به پایان رسید، متخصصان سعی می کنند رابطه میان شناسایی درست تی ان تی را با پاداش غذا به موشها بیاموزانند.

کل دوره آموزش موشها 9 ماه به طول خواهد انجامید تا موش به یک مین یاب حرفه ای تبدیل شود. به گفته یکی از مربی های حاضر در این برنامه، آموزش دادن به موشها بسیار دشوار است، من گاهی اوقات ناامید می شوم اما دوباره به خود می گویم اینها حیوان هستند و آموزش دادن آنها می تواند جان انسانهای زیادی را نجات دهد.

بر اساس گزارش تلگراف، قدم بعدی این پروژه پرورش دادن موشهایی با توانایی بو کشیدن مواد مخدر و یافتن بازماندگان حوادث طبیعی از قبیل زمین لرزه های بزرگ در میان آوارها است.

موشها به گونه ای آموزش می بینند که بتوانند تی ان تی درون مینهای زمینی را ردیابی کنند، به بیانی دیگر این موشها در دوره آموزشی خود یاد می گیرند پس از شنیدن صدای کلیک کوچکی در صورتی که بتوانند مسیر صدا را به درستی تعیین کنند، پاداش غذا دریافت کنند.

به گفته "بارت ویتجنز" رئیس سازمان APOPO ردیابی مینها یکی از دشوار ترین، پر هزینه ترین و خطرناک ترین بخشهای مین یابی است و از آنجایی که آموزش دادن به موشها بسیار ساده تر از آموزش دادن به سگها است، استفاده از این جانداران کوچک در چنین محیطهایی مناسب تر است.

از سویی دیگر سرعت عمل موشهای آموزش دیده نسبت به انسانها بسیار بالا است، به طوریکه دو نفر مین یاب برای پاکسازی 200 متر مربع فضا یک روز زمان صرف می کنند، اما همین کار را می توان با کمک دو موش در عرض دو ساعت به پایان رساند.  به گفته بارت ویتجنز این جانداران بسیار فعالند و میزان موفقیت آنها بسیار بالا است و تا کنون توانسته اند در بازگشایی و استفاده دوباره از دو میلیون متر مربع زمین کمک فراوانی کنند.

موشها در این پروژه برای مهارتهای مختلفی آموزش می بینند، آنها توانایی بو کشیدن بیماری سل را از میان نمونه های بزاق فرا می گیرند تا به این شکل روشی تازه از تشخیص بیماری سل را در بیمارستانهای تانزانیا، جایی که دقت تشخیص آزمایشگاه های طبی در آن تنها 60 درصد است، راه اندازی کنند.

آموزشها از چهار هفتگی موشها آغاز می شود، زمانی که این جانداران به اندازه ای در کنار انسانها قرار گرفته اند که دیگر ترسی از فضا و انسانها ندارند، سپس آموزش پاداش در ازای کلیک آغاز می شود.